به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

آیا خدا همه گناهان را می‌بخشد؟

تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۷۳۱۶۹

در بیست و ششمین روز از ماه مبارک رمضان اینگونه دعا کردند اَللّهُمَّ اجْعَلْ سَعْیی فِیهِ مَشْکورا وَ ذَنْبِی فِیهِ مَغْفُورا وَ عَمَلِی فِیهِ مَقْبُولا وَ عَیبِی فِیهِ مَسْتُورا یا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ؛ خدایا کوششم را در این ماه مورد سپاس، گناهم را آمرزیده، عملم را پذیرفته و عیبم را پوشیده دار،‌ای شنواترین شنوایان.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زنی نزد پیامبر (ص) آمد و عرض کرد «یا رسول اللَّه! زنی که فرزند خود را کشته، آیا فرصت توبه دارد؟» رسول خدا (ص) فرمود: قسم به خداوندی که جان محمد به دست اوست، اگر او ۷۰ پیغمبر را کشته باشد؛ بعد از آن، توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمی‌دهد، خدا حتما توبه او را قبول می‌کند و از او در می‌گذرد. به درستی که درِ توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقیناً توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است.

در بعضی از آیات قرآن گفته شده که خدا همه گناهان را می‌بخشد ولی در برخی آیات تصریح شده که گناه شرک بخشیده نمی‌شود. مثلا در آیه ۴۸ سوره نساء می‌خوانیم «خداوند (هرگز) شرک را نمی‌بخشد! و پایین‌تر از آن را برای هر کس (بخواهد و شایسته بداند) می‌بخشد؛ و آن کسی که برای خدا، شریکی قرار دهد، گناه بزرگی مرتکب شده است.» از طرف دیگر در آیه ۵۳ سوره زمر آمده است «بگو‌ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.»

در سراسر قرآن، سخن از دریای رحمت و بخشش الهی است و در چند آیه با قاطعیت تمام تصریح شده که به جز شرک و ناامیدی از رحمت الهی، همه گناهان هر کس را که بخواهد، یک جا می‌بخشد.

بخشش لایزال الهی به این معنا نیست که انسان گناهکار تا آخر بی مهابا سرکشی و عصیان کند و هیچ گاه از کرده خود پشیمان نشده و توبه نکند. چنین شخصی، نه تنها عاصی، بلکه مشرک می‌شود و هرگز به خدا و معاد ایمانی ندارد و یا از رحمت خدا ناامید است که این خود افترای بزرگی به ارحم الراحمینی پروردگار است. پس چنین انسانی مشمول عفو و بخشش نمی‌شود.

موضوع شِرک از نظر الهی بسیار جدّی و غیر از اینهاست. لغت شرک و مشتقاتش ۱۶۸ مرتبه در قرآن آمده خداوند صراحتاً می‌فرماید مُشرک را نمی‌بخشد و بهشت را برایش حرام کرده است. در این آیات که خدا بدان هشدار می‌دهد، اینکه شرک بلائی است خزنده، مراقب باشید. همان اقلیت مومن شده هم نمی‌توانند از شرّ شرک در امان باشند. چون اکثرشان در معرض خطر مُشرک شدن هستند؛ حتی پیامبران هم نمی‌توانند خود را در امان بدانند و باید آنها نیز همیشه هوشیار باشند. چون درست است معصوم هستند، اما عصمتشان اجباری نیست.

بنا به تعریف قرآن، مشرکین معتقد به وجود خدا به عنوان خالق همه آسمان‌ها و زمین و صاحب هستی تمام کائنات بودند ولی در عین حال بت ها، یعنی چیز‌های دیگری غیراز خدا را برای تقرّب به ذات احدیت و واسطه و شفیع قرار دادن آنها به درگاه خدا نیز قبول داشتند و آنها را تعظیم و تکریم می‌کردند و از آنها کمک می‌خواستند.

گاهی تصور می‌کنیم که ممکن است دچار گناه شویم ولی خدا را شکر که دچار شرک نمی‌شویم درحالی که گاهی در گودال شرک سقوط می‌کنیم و متوجه نمی‌شویم. مثلا وقتی برای انجام کاری به اداره یا سازمانی می‌رویم و می‌گوییم اگر فلانی نبود، کارم درست نمی‌شد یا می‌گوییم «اول خدا، دوم شما» و اینگونه جملات و واژه‌ها بوی شرک می‌دهد.

آیت الله عبدالله جوادی آملی گفت: هر کس گناه می‌کند، با یک شرک مستور و خفی همراه است. وقتی از امام معصوم (ع) سوال می‌کنند که چگونه مومن، مشرک می‌شود، فرمود همین که می‌بینید می‌گویند «لولا فلان لهلکت»، اگر فلان کس نبود ما از بین می‌رفتیم، اگر فلان کس نبود این بیمار شفا پیدا نمی‌کرد، اگر فلان کس نبود این مشکل حل نمی‌شد، این یک شرک مستور است.

وی اضافه کرد: باید گفت خدا را شکر که به وسیله فلان شخص، خدا مشکل ما را حل کرد. چون اشخاص و اشیاء، هر چه هست و هر که هست در نظام ربوبی مجاری فیض خدایند. خدای سبحان با این مجاری به انسان احسان می‌کند. پس هیچ موجودی در برابر خدا نیست که ما بگوییم اول خدا دوم فلان شخص یا اگر فلان شخص نبود مشکل ما حل نمی‌شد.

این مفسر قرآن کریم با بیان این که جنگ با خدا، فقط بر هم زدن امنیت اجتماعی و اقتصادی در جامعه نیست، افزود: هر کس گناه می‌کند، این جنگ با خداست و اگر درمان نشود، بعید است انسان بتواند در خطرات مرگ باایمان بمیرد. مرتب باید به یاد خدا باشید؛ برای اینکه آن فشار مرگ، آن علوم حصولی عادی را از یاد انسان می‌برد، اما چیزی که مَلکه باشد، از یاد آدم نمی‌رود؛ این برای همیشه زنده است، این ایمان مستمر باعث می‌شود که انسان در برابر سوال‌هایی که جزء الفبای دین است، مانند دینت چیست، کتابت چیست، قبله‌ات کدام است و... نماند.

برخی نیز آیه ۵۳ سوره زمر را در مقام توبه می‌دانند که یک حکم کلی و عمومی است که آیاتی مثل آیه ۴۸ سوره نساء را تخصیص می‌زند. یعنی خدا گناه شرک را از هیچ کسی نمی‌پذیرد. حجت الاسلام رضا محمدی شاهرودی گفت: این آیه که می‌فرماید «خدا هرگز مشرک را نمی‌بخشد»، آیه قبلی را که در مقام توبه است، تخصیص می‌زند. کلمه «جمیعا» که به معنای همه گناهان است، یک گزاره عام و قضیه کلی است ولی با آیاتی مثل «من یقتل مومنا متعمدا» تخصیص خورده است. بنا بر این خدا گناه کسانی را می‌بخشد که مومن بی گناهی را نکشته باشد و گناهانی که در آن شرک نباشد. در نتیجه خدا جنایتکارانی که انسان‌های بیگناه را می‌کشند، هرگز نخواهد بخشید و حق انسان‌های بی گناه را تضییع نخواهد کرد و در قیامت حق آن‌ها را خواهد گرفت.

اما بعضی از کارشناسان نتیجه‌ای دیگر از این آیات می‌گیرند؛ به گونه‌ای که با تحقق شرایطی خدا همه گناهان را می‌آمرزد. آیت الله محمد امینی گلستانی گفت: با در کنار هم گذاشتن آیات دیگر که مفسر همدیگر هستند و با نگاهی همه جانبه، می‌توان مفهوم آیه را استخراج کرد؛ لذا آیات سوره زمر، آیه دیگر را تبیین نموده و سه دستور را برای بخشش گناهان ذکر کرده است. یکی بازگشت که می‌فرماید به سوی پروردگارتان بازگردید؛ دیگری تسلیم که می‌فرماید در برابر فرمان او تسلیم شوید و سوم نیز پیروی از دستورات است که می‌فرماید از بهترین دستوراتی که از سوی پروردگارتان بر شما نازل شده است، پیروی کنید.

وی افزود: این دستورات سه گانه می‌گوید در‌های غفران و رحمت به روی بندگان گشوده است؛ مشروط به اینکه بعد از ارتکاب گناه به خود آیند و تغییر مسیر دهند و رو به سوی درگاه خدا آورند و در برابر فرمانش تسلیم باشند و با عمل، صداقت خود را با توبه نشان دهند. به این ترتیب نه شرک از آن مستثناست و نه غیر از آن. یعنی اگر از شرک توبه کند و برگردد، خداوند نیز او را می‌بخشد که این رحمت عمومی مشروط به موارد فوق درآیات ۵۵ و ۵۴ سوره زمراست.

امینی گلستانی به عنوان نمونه به داستان گوساله سامری اشاره کرد و گفت: پس از آنکه حضرت موسی، بنی اسرائیل را از دریا گذراند، به کوه طور رفت و ۴۰ روز آنجا بود ولی بنی اسرائیل در غیاب او گوساله پرست شدند و این شرک به خدا و گناهی غیرقابل بخشش بود در حالی که در آیه ۱۵۳ سوره نساء خدا آن‌ها را بخشیده و می‌فرماید «بعد از دلیل‌های روشن (معجزه آسا) که برایشان آمد، گوساله (پرستی) را انتخاب کردند، ولی ما آن را بخشیدیم و به موسی دلیلی روشن دادیم».

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: ماه رمضان راز و نیاز بخشش گناه خدا همه گناهان اگر فلان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۳۱۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیت‌الله جاودان: با مراقبه و محاسبه اعمال به رحمت الهی می‌رسیم

آیت‌الله «محمدعلی جاودان» استاد اخلاق حوزه علمیه تهران شامگاه پنجشنبه، ششم اردیبهشت‌ماه در جلسه هفتگی درس اخلاق خود که در مسجد امام خمینی(ره) بازار تهران برگزار شد، گفت: ماه مبارک رمضان، عید اولیای خدا بود، شاید گاهی به ضعف و زحمتِ روزه‌داری می‌افتادید، اما یک جریان شادمانی فوق‌العاده‌ای در این ماه برای اولیای خدا اتفاق می‌افتد.

وی بیان کرد: اگر کسی صاحب همت باشد می‌تواند یک سال قبل از ورود به ماه مبارک رمضان از خودش مراقبت کند که حداقل مراقبت هم این است که در این یک سال به‌ هیچ‌وجه گناه نکند، چنین فردی می‌تواند در ماه مبارک رمضان جایزه‌اش را بگیرد و این ماه عید او شود. از ترک گناه بالاتر این است که انسان حتی فکر گناه هم نکند و به همه واجبات عمل و همه محرمات را ترک کند.

این استاد اخلاق با بیان اینکه ماه مبارک رمضان را ماه ضیافت‌الله می‌گویند، گفت: کسی که به مهمانی کسی می‌رود، مگر می‌شود صاحبخانه را نبیند، اولیای خدا و کسانی که لایق این مهمانی در این ماه مبارک هستند رحمت خدا در این ماه برای آنها اتفاق می‌افتد و مشمول رحمت الهی می‌شوند تا حدی‌ که رحمت را می‌بینند و می‌چشند.

جاودان ادامه داد: پیش‌نیاز رسیدن به رحمت الهی در ماه مبارک رمضان، مراقبتی است که طی یک سال قبل از ورود به این ماه باید داشته باشیم و کاری که خدا راضی نیست را انجام ندهیم. ما باید آرزوی دیدن رحمت الهی را داشته باشیم و برای رسیدن به آن تلاش کنیم.

وی در بخش دوم سخنان خود با اشاره به طرح نور نیروی انتظامی در بحث حجاب گفت: دولت و نیروی انتظامی یک کار بزرگ را در بحث حجاب بر عهده گرفته‌اند و به کسانی که حجاب را رعایت نمی‌کنند، محترمانه تذکر می‌دهند و به‌صورت مستند آنها را توجیه و قانع می‌کنند که به اهمیت حجاب پی ببرند. این کار نیروی انتظامی زحمت بزرگی است، چراکه با این طرح در مقابل دشمنان که با تبلیغات فراوان سعی در رواج بی‌حجابی در جامعه دارند، ایستاده است.

استاد درس اخلاق در توصیه به بانوان محجبه اظهار کرد: در این ایام و هجمه دشمن به حجاب، بانوان مذهبی هر چه می‌توانند با پوشش بهتر در ترویج حجاب کمک کنند و پوشش حجاب خود را بیشتر از گذشته رعایت کنند و پوشش بیشتری داشته باشند که وقتی دیگران آنها را می‌بینند باعث امر به‌ معروف شوند و همه مردم نیز برای ترویج حجاب دعا کنند.

جاودان با طرح این پرسش که چه‌ کار کنیم تا مشمول رحمت خدا قرار گیریم، گفت: خداوند در آیه ۴۵ سوره یس می‌فرماید: «وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَیْنَ أَیْدِیکُمْ وَمَا خَلْفَکُمْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ؛ و هنگامی که به آنان گویند، از آنچه عذاب‌های دنیا و آخرت پیش رو و پشت سر شماست بپرهیزید تا مورد رحمت قرار گیرید به این هشدار قطعی و یقینی توجه نمی‌کنند»، خداوند توصیه فرموده که به گذشته و آینده خود نگاه کنید تا مشمول رحمت قرار گیرید.

استاد اخلاق حوزه علمیه تهران ادامه داد: منظور از اینکه به گذشته خود نگاه کنید؛ یعنی اگر فلان روز با دوست خود تند حرف زدید الان بروید، او را پیدا کنید و از او حلالیت بگیرید و بعد از آن هم تصمیم بگیرید دیگر چنین رفتار تندی نداشته باشید و کلاً حرفی که خدا راضی نیست را نزنید و مراقب تمام اعضا و جوارح خود باشید که گناه نکنید. این کار شما باعث می‌شود که خدا هم به شما رحم کند و مشمول رحمت الهی شوید.

وی افزود: کسب رحمت الهی نیاز به مقدمه دارد؛ شما کاری کنید که از رحمت خدا برخوردار شوید و اگر مشمول رحمت شدید بعد از آن دیگر هیچ غصه‌ای نمی‌خورید و نگران نیستید و حتی غصه رزق ‌و روزی و فرزند و خانه را هم نخواهید داشت. بنابراین، اگر مواظب خودتان باشید، دست و زبان و گوش و چشم و زبان خود را مراقبت کنید، مورد رحمت خدا قرار می‌گیرید و بعد از آن دیگر هیچ مشکلی در رندگی نخواهید داشت و زندگی‌تان به برکت رحمت خدا آسان خواهد شد. پس اگر از خود مراقبت و مواظبت کنید به این رحمت می‌رسید. رحمت خدا درجات و مراتبی دارد که هر چه بیشتر تلاش کنید مراتب و درجات بیشتری نصیبتان می‌شود.

این استاد اخلاق با اشاره به ثمره کسب رحمت و فضل الهی اظهار کرد: خداوند در آیه چهارم سوره جمعه می‌فرماید: «ذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ؛ برانگیختن به پیامبری و مسئولیت عظیم تعلیم‌ و تربیت، فضل خداست که آن را به هر کس بخواهد عطا می‌کند، و خدا صاحب فضل بزرگ است.» فضل خداوند مرحمت زیادی است و کسی که برخوردار از رحمت و فضل خدا شود در زندگی کم نمی‌آورد.

جاودان افزود: خداوند قدرت بی‌نهایت است که اگر با او ارتباط بگیرید رحمتش را به شما می‌دهد. البته برای رسیدن به آن باید مراقبه و محاسبه داشته باشید و بر رفتار و اعمالتان مواظبت کنید تا بر اثر آن مشمول رحمت خدا شوید. بنابراین خدا هر کس را بخواهد در رحمت خودش وارد می‌کند اما گناه و حسد و چشم‌چرانی مانع این ورود است و نمی‌توان مشمول رحمت خدا شد. رحمت خدا مشمول فرد صالح می‌شود، کسی که اعمالش درست است و حسادت و بخل ندارد و بی‌حیا نیست و کارش را دقیق و درست انجام می‌دهد و خسته هم نمی‌شود.

وی در پایان گفت: اگر بکوشید می‌توانید رحمت الهی را به دست آورید لذا باید واجبات را دقیق انجام دهید و گناه را به دقت ترک کنید؛ این راه کسب رحمت الهی است، پس پاک باشید و گناه نکنید تا مشمول رحمت خدا شوید چون دنیا و آخرتتان نیز آباد می‌شود.

منبع: خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا